Neskak birletan eta dantzan

Transkripzioa

- Ta neskak nola libertitzen ziren?
- Neskak, gaixoa, gu, ahal giniin bezala. Baginiin “patronage”a deitzen zen bat, toki bat, han aritzen /artzen/ ginen birletan eta elgarrekilan solasian, bainan behar zen iluntzonietako /iluntzsoinuetarako/ etxean sartu. Gure goitibehitia hala zen. Eta herriko bestetan aritzen /artzen/ ginen pixka bat dantzan. Pixka bat erraten dut, zeen eta pilota partida zen herriko pestetako, pestarik handiena, pilota partida zen, ta hura finitzen zen, berant, heldu bita, iluntzoniak /iluntzsoinuak/ aintzin. Pilota partida finituta, denbora gutti zen gero dantzan aritzeko /artzeko/.
- Ta erran duzu birletan aritzen zineztela?
- Ba.
- Zer da hori?
- Birleta, frantsesez “les quilles” erraiten da. Zazpi eta, gizon ezartzen duzu… zurezko badira ta bula batekilan heekilan behar dituzu /tuzu/ hek erorarazi.
- Ta nun aritzen zinen?
- Hori zen, “patronage” deitzen zen hori, elizak zuen eta, aterbe bat, gazteen biltzeko, “mais” igande ta bezperen ondoan, badakizu, igandia sakratüa zen. Bazen lehenik meza eta baziren bezperak.
- Ta bietara gaten zinezten?
- Bai eta nola!
- Eta orduan han ematen... egoten zinezten egun guzia […]...
- Eta gero han elgarretaratzen ginen, delako, mutikoak joaiten ziren bere eskualde, edo pilotan edo afizione zutenetan, eta gu joaiten ginen han elgarretaratzen ginen ixtaño bat, bainan beti iluntzonietako /iluntzsoinuetarako/ behar giniin etxerat xintxo.
- Ta han ezagutu zinuen senarra?
- Han ezagutu nuen […] ene senarra.

Egilea(k): Maite Mendiburu Elizalde