Oilarraren kanta: esnatzeko seinale

Pasarteak jarraian erreproduzitu

Hizlaria(k): Irastorza, Extefana

Deskarga:

Bideo hau erabili nahi baduzu, jarri gurekin harremanetan eta kalitate onean bidaliko dizugu. Ez ahaztu mezuan HEN-006-022 kodeko bideoa nahi duzula aipatzea: ahotsak@ahotsak.eus

Txertatu bideoa:

Tamaina:

640 x 480

960 x 720

Oilarrak abestean esnatzen ziren etxekoak. Etxe txikia zen beraiena, goian etxea eta azpian ukuilua.

« Aurrekoa Hurrengoa »

Proiektua: Euskal Herriko Ahotsak
Elkarrizketatzailea(k): Xan Aire
Data: 2009(e)ko azaroaren 09a
Iraupena: 0:01:30
Erref: HEN-006/022
Kodifikatzailea: Irati Lizeaga
Gaia(k): Baserria » Baserriko lanak » Baserriko animaliak , Baserria » Baserriko bizimodua » Baserriko bizimodua

Transkripzioa

- Hori zen seinalea? Oillarrarekin esnatzen zinezten?
- Bai, bai, bai, bai, bai. Bai, bai. Oillarra... oillarrak oillotegiya ginduen Asposberrin. Gaiñian ginduen... Bon, apartamendu tristia zen, e! Tristia... goxua [ez], goxua [ez]. Gela itsu bat bazen, seilaru bat ta leiho ttiki bat zuena. Belar usain on bat heldu zen! Ta han maite ginduen lo itia. Goizetan kafia aitak ekartzen ginduen, sukaldeko ondoan baitzen, ta kafia ekartzen gintuen ogeat! Amari ematen zion, bertze gelan zena, eta gu han... emaiten ginduen. Mais egiya da Asposberriko etxia ez zela... ez zela... nola... ez zen bizitza... bizitza ttikiya zen. Eta gero beherian alde batian heia, aziendak eta behiak eta idiyak eta behorra’re, astua’re bai, eta gero, sukalde azpiyan, oilluak lo iten zuten. Eta... gelan, han gela itsu hartan lo iten zuenak... ez zen eskapoik e! Oilarrak jotzen zuelaik, kantatzen zuelaik, aitzen ginduen! Ta bagindakiun jeikitzeko tenoria hurbiltzen ai zela!

Egilea(k): Irati Lizeaga (Badihardugu Euskara Elkartea)