Etxeko abereak eta haien zereginak

Transkripzioa

-Nolakoa zan etxea?
-Hau etxeordekoa da. Etxea, hori. Ba! Nolakoa izango zan ba? Neargarrie. Oain’e ez dao zean, baiño, ba! Oain behintzat arreglauta ta... hola. Neargarrie. Hor, hor eukitzen giñuzen, ukuillue hor zan, ta behiek, hiru behi, lau, hola. Lau, hiru. Badauket hemen gertatutakoa. Ta hau zan etxeordekoa, ta hemen eoten zien txerrie, txerritegie, txerrie, urteko txerrie, bat o bi o, gizenduta, zerbait etxekok jateko behar zendun garai haitan ta, txerri onak hazten zien hemen ordun, baserri danetan e! Jana’re ematen zitzaiona sanoa zan, ta ona.
-Urte guztirako txerrikia?
-Bai urte guztiako! Asko ez zeon jateik! Egunero… Hue jateko zenbat ba? Oain esaten due, “bai, txerrikie ez da komeni, jateko ez da komeni!”. Ez, ordun’e ez zan komeniko, baiño ordun iñoi ez zion gaitzik eitten, garai hartan. Eta… esango dizut… hemen, txerritegie, gero han atzea pasau gendun, baiño hementxe zan, hor, txerritegie. Oillok’e hemen eoten zien, konejuk’e bai, astoa’re hemen eukitzen gendun, aska batzuk-eta hor lotuta. Gero, behien bat eo erosi ein behar izaten zendun. Klaro, zaharra kendu, berrie ekarri ein behar, zerbaitt eitteko. Zeatik, behiekin uztarrin’e... Idik, ia geroxeo, lehenau hemen nik ez non ezautu iriik. Gero bai, gerora, ze esango dizut ba nik, el año... berroeta bosten eo hola, ordun iriik, laneako iriik ekarri zien. Bestela, behiekin ein behar izaten zan hemen lana’re, haik uztarrin lotu ta zeak eitteko... Ta, hortaako, klaro, gaur behiek esnea saltzeko ta, jendek hortako ebaltzen dittu, o bestela haragitako eo, okelatako, gizentzeko. Baiño ordun laneako behar izaten zan behie, ta laneako behi hori pixkat gogor antzekoa behar izaten zan, ta harek esne gutxi ematen zun. Harek ez zon esneik ematen. Emango zizun ba zeoze bai, etxeko pasarea eitteko zerbait emango zizun.

Egilea(k): Aimar Maiz