Serora/sakristau lanak egiten zituzten

Transkripzioa

- Eta ordun, esan diazu hiru alaba ziñatela.
- Hiru alaba.
- Hiru aizta.
- Hiru ahizpa, hiru ahizpa. Gurasuak… Aittitta nik hiru urte nittunian hilla, baiña geure amama ezautu nuan, errezildarra gendun amama, aitten ama. Aitten ama Errezilkua. Aittitta bertoko semia.
- Bertan, Pikaondokua.
- Bai, bai. Pikaondokua aittitta. Aitta’re bertokua ta ama Oikiyan Ipiolakua. Ama Ipiolakua. Ipiola behekua, e! Bai.
- Eta ordun…
- Eta nere gurasuak zian serore-sankristauak, eleizan ardurakiñ.
- A, bai?
- Bai. Eleizan ardura izan zuen beti, bizi zian bitartian. Ta geo, haiek hill ezkeo’re ahizpak ahal dun arte segi zun, baiña geo utzi in zuen. Baiña hirurogei ta gehiouan eleizan ardura...
- Zuen familiyan.
- Gure familiyan, bai. Eta guk eleiza garbitzia amakin ta ikasi gendun, ta geo gazteik giñanian’e, larunbatetan eliza. Ta […] giñuzen orduan, geure lagunak ere etortzen zitzaixkiunak bazkalonduetan larunbatetan ta laguntzea’re bai, denboa pasa o, axkarro itteatikan lanak eo… Zea hoiek izandakuak gea, bai.
- Eta zeintzuk izaten zian lanak, serora lanak?
- Ba, seroran lanak, eliza garbittu, kanpaia jo. Sankristauena o zea zan, goizian sei t’erditan albakua, hamabitakua, ta geo illuntzian angelusa, illunakin batea jotzen zan. Ta geo eleiza garbitzien lanak, o entierroik baldin bazan o, bataioik o baldin bazan o, beti ontziyak o zeak preparatu ta gauzak iteko, aldareko zapiyak. Ta sankristauak ere izaten zun bere lana kandelak eta altariak, o apaizentzako erropak o…
- Eta…
- Hori bai, bai, lana zan, e! Sujeziyua zan! Igual egunak ezer ez, baiño goizian sei t’erditako kanpaia jotzea jun behar izaten gendun. Kanpaia, albakua. [Matutiya] ere esaten zitzaion, eta albakua. Ta sei t’erdiyan jaiki ta lehenengo lana, ez dakit, urtietan ta urtietan zenbat aldiz ingo nuan? Goizian ez det behiñ’e izan despertadore beharrik, behiñ’e ez. Beti egunsentiyan o zean, goizian, lixto. Illuntzian nekatuta ohera, e!, hori bai. Oaiñ ere ni, nei hamarrak ez dixkie telebisiyuan joko. Noixonoix joko dixkie, baiña… Goizian…
- Egunsentian.
- Bai. Beti-beti izan det goizian jaikitzeko bat’e perezikan ez. Oaiñ, ondoezikan ta ibillita, ordun tira!, baiño…
- Eta jaiki ta seituan kanpaia jotzea.
- Kanpaia jotzea, albakua. Sei t’erdittan. Jaia bazan, […]. Geo beatzi hurrenak eta, badakizu garai hartan zer zian: orduan kanpantorrea iyo ta txin-txiña, kanpai txikiya! Txikiya da, txin-txiña esaten giñun. Bueltaka. Ta bestela, jai haundiyak baldin bazian, hiru kanpai eoten zian, eo bi, ze jai zan, kanpaiak, haundiyak, eskuakiñ sakata. Justo-justo allatzen giñan, baiña!
- Baiña sokakin, eo?
- Ez, ez, ez, ez! Eskun!
- Bultzaka?
- Eskuakiñ!
- Eskuakin, e?
- Hau horrela zan burua, eta buruan buelta emateakuan saka itten zitzaion. Bai, bai, bai, bai! Ondo, gaiñea! Ondo gaiñea! Hala zian […]. Geo hamabitakua zaintzen gendun, hamabittako kanpaiak. Ta geo illuntzian angelusa izaten giñuan.
- Ave Marietako ta…
- Bai, eguardiko hamabi… Angelusa, eguardiko hamabittakua. Hamabiyetan izaten zan hua. Eta geo illuntzian angelusa. Illunakin batea, han nunbaitt ibiliko giñan, udara bazan, negua bazan.
- Ave Mariakua, e…
- Ave Mariako hori da eguardikua.
- Eguardikua.
- Eguardikua, bai, hala esaten… Toki batzutan Ave Maria, guk hamabitakua esaten giñun.
- Bai.
- Hamabitakua. Zean ere, frontoitan ta’re leheno hamabiyak zianian, hala zian.
- Geatu iten zan. Partidua geatu ta…
- Bai, bai, bai, hala zian. Hoiek danak ezauttu dittugu guk, danak.

Egilea(k): Miren Zabaleta