Euskarazko izenak izatearren maistrak gogor egin

Transkripzioa

-Bene: Gauzak jakin ez ittearren eta ezin jakin harek neskak, ze ez ekien erderarik bere. Eta beste bat, eta hori zan gogorrau, biri batez bere, neska biri batez bere, Iñes Erkorekari eta Maite Landari joten eutsen gogor. Neska asko egon zan Errepublika sasoien jaionekok eta geittuten ziren ba Edurne, Miren edo Garbiñe ta holan. Eta horrek, Maite ta Iñese, ba abertzale etzetakok, Maite ganera herriko medikun… osea, herriko medikun alabe, Maite. Eta […] eta liste pasaten ieun egunen-egunen edo, sarri pasaten ieun eta ba… “Petra Benedicta Markaida” “Servidora de usted” edo… “Miren Belen Arana” “Servidora de usted” eta listo, holan erantzuten.
-Bitori: Miren Belen ez, Maria Belen esaten ieun. Bai, Miren Belen zan.
-Bene: Bai Maria Belen. Miren Belen zan, baia Maria Belen, bai. Erdera dana: Maria Karmen, “Maria Karmen Saitua”. “Servidora de usted”, geure lehengusiña bat. Ordun ez egon arazorik, baia allegaten zan “Ignacia Erkoreka”, eta geuk ikusi Iñese eta adittu Iñeseri baia… “Ignacia Erkoreka”, bardin-bardin, “Amada Landa”, eta bertan neskak. Jon… “¡contéstame!” eta “yo no me llamo así, yo no me llamo así”. Eta gero osten, Iñeseaz edo dot sekule berbarik ein horretaz, baia Maite Landaaz bai. Ontxe bere lantzen behiñen ha ikusten duu-ta. Eta “Maite, ¿cómo os pegabais?” “es que aita nos decía que si no nos llama por nuestro nombre no contestemos”.
-Elkarrizketatzailea: Gogorra ez?
-Bene: Eta aizta bat euki eun zaharrau. Nik hori ez neun eskolan ezetu, ya kolejiora jonta egoan. Nere. Eta hareri “Mia” esaten ei otson. “Mia Landa”. Nerea. Zuk bakixu? Mia zara e? Ba “Mia” esaten ei otson. Guk hor, ia, hainbet bentaja euki genduzen. Eskola zantar horretan, hainbat bentaja: bat, izenik ez geunkon euskera. Honek ama besotakona, nik amamana, honek ixekona… eta [ineko] ixekona, eta holan ezta? Ordun, edo erdera edo latiñe edo eukitten gendun izena, ordun ez egon arazorik. Petra Benedicta Markaida neu baiño ez nintzen, argi egoan. Baia Ignacia Erkoreka ez zan iñor bere, ze harek neskarek beran buru ez eukon…
(Bitoriaren gizona sartzen da.)
-Bene: Ba haulan. Ordun, neska hareri zenbet garrotada hori dala ta. Ordun, alde batetik leiduten ikisitte jon. Oseake,gu giñen ba hori… itsun herrin ba… begibakarrak giñen gu. Beste alde batetik, izenakaz ez genkon… ze ni izengo nintzen… beste burugogor bat izengo nintzen ni. Ez geunkon
(Bitoriaren gizona agurtzera dator)
-Bene: Eta alde… alde horrek danak euki genduzen ba…

Egilea(k): Ainhoa Etxazarra