Lehengo Lekeitio

Transkripzioa

- Eta gero bestela Lekitto asko kanbidxe da edo...?
- Buf! Lekitto? ba zer esango dotsut neuk? Madrid Txikito on, ta lehen ein kontu Oleta zala, esakera baten. Beti izan da Lekitto ba herri politte izan da, beren portu politte, hogeta lau enbarkaziñoi edo hogeta sei edo zemat euki ebazan? ta oin bi daoz, ta gero motor txikiñak, neure gizona be zan itsasokua, mariñela, sotapatroi ibiltzen zan, baiña motor txikiña be baeukan, edo tximiñotan-ta eitteko hori. Ba haidxe zan gure bizimodua ba itsasotik izaten zan, baia neu hango partekua nintzan, orduan ganera esaten ebenaz gu baiño ariñagokuak, zelan da? eukitten ebela, aparteko hori, gure partia ta Arranegi partia ein kontuz erdittik bi endda egoten giñela, nik neuk ez dot ezautu, baiña halan esaten eben.
- Entzunde dekogu be bai, ezta? tonuen be bai, berbetan be, diferentzidxe dauela.
- Bai! Ez noia ezer esaten, baiña gure aldin motelak zirin mariñelak. "Ladero", "Crasto", esto... egon pixkat, "Saander" ta dana zan holakoxe berbetia, nire gizona lelengo dala e! Ta gero ya ein zirian por ejenplo izenak gizonezkunak be, nik dakit, on etxat akordaten, baiña neure gizonari bere lagun bateri nik ez dakitz zelan deittuten eutsan erderazko izena, zelan zan? Bueno, oin etxat etorriko gero etorriko dxadaz danak, baiña on etxat etorriko. Dana zan nahiku txarto eitten eben berba, ta erdera "no te digo nada", erdera ui!

Egilea(k): Nerea Goiria Mendiolea (Badihardugu Euskara Elkartea)