Pentsua etxean prestatuta

Transkripzioa

- Aittek preparetan eben. Ifiñi eben errotie be bai, porke gure aitte oso artistie izen zan. Ta ifiñi eben errotie bertan osea Bolibarren euen errotie, baiña gero zuk guk osea sozio, auzo dana ba sozio, baiña zela pentsu asko gastetan geben eta aparte jo eitten geben, ba batzuk kejau ein ziren ba!
- Eurek baiño gehixau ebaten zebillelako?
- Hori ba, hori da. Eta gero aittek esan eben: “bai hori be bai? Ba ifiñikou etxien errotie eta jokou etxien”. Ta holaxe preparetan zittuen. Gero nire anaie be oso artista, oso terriblie da, bamos zan por desgracia. Tesan eitte ben lana ta tesan burdinakin ba gero klaro tio be horren, oin ein bitzazu entrebistie? Ba horren aitte egote zan han ta jose bera be artistie ta euren artien ein euen tanbora bat, burdiñieaz ta gero hantxe botaten zitttuen hamazortzi klase gurien aittek, botaten zittuen olluen pentsuetarako, “que si carne de gallina, de pescau, de carne conchilla en harina” eta bueno nik ez dakit zertzuk, “panizo”, dan-dan-dan-dana jota, garixe, artue, dana.
- Material dana jo eta gero nahastu berak eitten eben.
- Exaktamente.
- Orduen, ya konpuestoa erosi biharrik ez zeukan.
- Ez, ez, ez, ez. Hantxe tanborrien dana, ta artue denboralditxuen egon zan, eurok, jesuittak ekartzen zittuen “de Argentina” artue ekarten euen.
- Aiba, hemen ez zeuen artorik?
- Gutxi orduen, gerra ostien. Ta harek zela Argentinan etxurie konpañian bat eukiko euen ta hola ebaketan zittuen. Ta etorte zien zaku zuri-zuri-zurixek, ederrak zakuek holakotxe zuri-zuri-zurixek baiñe eder-ederra. Oindion gure armarixuen bada, porke ama be holakotxie zan, dana aprobetxetakue ta harek zakuekin lehelengo ein zittun sobrekamak.
- Sobrekamak, arto zakuekin?
- Bai, bai. Esate otsut, oingo sukaldeko trapuk ezer ez dabe balixo, lehenauko harizku harizko harek, harizko harizkoak e? holakotxiek zien. Holakotxiek. Eta ein entre dos bat, bera gantxilloagaz oso artistie zan, gantxilloagaz entre dosa ta lozakuekin sobrekamie. Bai, ta gero harekin sobrekamakin sukaldeko trapuek in zittun, ta ondiok sukaldeko trapuek hor armarixoan egongo die atarateko estriñetako.
- Oin dala, oin dala zemat urteko kontue da hori?
- Ba zakuek ez dakitt, ze ifintten ban “el año cuarenta y dos, me parece que ponían”. Bai, bai, bai, bai, bai, bai.

Egilea(k): Nerea Goiria Mendiolea (Badihardugu Euskara Elkartea)