Pello Arrieta Soraiz

Elgoibarren jaioa 1950ean. Gurasoak ere elgoibartarrak ziren, ama Altzola auzokoa. Hamalau urterekin seminariora joatea erabaki zuen eta euskararekiko irrika piztu zitzaion bertan. Ordurako jada euskal dantzak ikasten aritua zen eta euskarazko gau-eskoletara ere joaten zen. Arrebekin solfeoa ikasi zuen etxean eta, ondoren, txistua Patxiko Etxeberriarekin. Elgoibarko scout taldean eta "Juventud elgoibarresa"n ibili zen gaztetan. Filosofia eta Letretako ikasketak egin zituen Deustuko Unibertsitatean, Geografia eta Historiako espezialitatean. Elgoibarko eta Eibarko institutuetan euskara irakasteko deitu zioten jada soldadutzara joan aurretik. Gerora ere Elgoibarko institutuan lan egin zuen Euskara eta Historia irakasten eta lan handia egin zuen institutua euskaratzen eta euskarazko materiala sortzen. 1985ean herriko historia aztertzeko konpromisoa hartu zuen. Barren aldizkarian hasi zen herriko historiari buruzko zutabeak idazten. Jasotako informazio guztiarekin liburua argitaratu zuen gero. Abiapuntua jarri zuen herriko bestelako liburu batzuk argitaratzeko. Hainbat ikerketa argitaratu ditu, besteak beste, Elgoibarri buruzko `Elgoibarko ondare historiko artistikoa: Arkitektura zibila´ (1996), `Elgoibar, modernitatearen atarian (1870-1910), euskal jaiak 1907´ (2007) eta `Elgoibarko udal musika bandaren historia 1885-2010 ´ (2010).