San Vicente de la Barquerara ihes

Pasarteak jarraian erreproduzitu

Hizlaria(k): Gonzalez Badiola, Kontxa

Deskarga:

Bideo hau erabili nahi baduzu, jarri gurekin harremanetan eta kalitate onean bidaliko dizugu. Ez ahaztu mezuan ELA-002-003 kodeko bideoa nahi duzula aipatzea: ahotsak@ahotsak.eus

Txertatu bideoa:

Tamaina:

640 x 480

960 x 720

Gerra hasi zenean, Elantxobetik ihes egin zuten Bermeora eta handik San Vicente de la Barquerara (Kantabria) gerra amaitu arte. Bi neba izan ziren soldadu gerran, eta haiek etxera itzuli arte amak asko sufritu zuen, 50 kilo galdu zituen.

« Aurrekoa Hurrengoa »

Proiektua: Euskal Herriko Ahotsak
Elkarrizketatzailea(k): Nerea Goiria Mendiolea
Data: 2011(e)ko azaroaren 17a
Iraupena: 0:01:11
Erref: ELA-002/003
Kodifikatzailea: Arantza Bilbao
Gaia(k): Politika » Gerra zibila (1936-1939) » Ihes egin beharra

Transkripzioa

- Gero, gerria hasi zanien, en el trentai… tres o seis, no sé.
- Seis.
- Seis.
- Siete hemen.
- Yo tenía pues e…
- Euskeraz ein biher da, e.
- E ba nik ba zenbat euki naban, zazpi urte? Ta jun giñin Elantxobetik Bermiora, ta eskapata. Ta gero, Bermiotik jun giñin San Vicente de la Barquerara. Baia hori ez [dast] akordaten nun jun giñin, edo trenin, o barkun; hori ez dakit. Ta han eon giñin gerrie akabau arteko. Gero gerrie akaba zanin, ba, etor giñin e… atzera Elantxobera. Ta gero, ba, [sorosin], ba, mutillek ondiño gerran ebizen ondiño, Luis ta Patxi. Nire amak eukin... pisaten eban ehun ta bost killo, bera zan altie, ta harek han gerran [zaon] arteko geldittu zan berrogeta hamar killora arte; ez eban.. ez jan be ez, ta lorik be ez, beti harexen pentsamentuaz ta bueno… geratu zan erropak be danak jausi eitten [datzozen].

Egilea(k): Martin Ojanguren (Eibar BHI)