Haizea zegoenean, belarekin

Pasarteak jarraian erreproduzitu

Hizlaria(k): Puerta Galdos, Jabier

Deskarga:

Bideo hau erabili nahi baduzu, jarri gurekin harremanetan eta kalitate onean bidaliko dizugu. Ez ahaztu mezuan DON-082-010 kodeko bideoa nahi duzula aipatzea: ahotsak@ahotsak.eus

Txertatu bideoa:

Tamaina:

640 x 480

960 x 720

Haizea zegoenean bela altxatzen zuten; bestela, arraunean. Beti lo faltan. Aitona zazpietako arrosariora joaten zen.

« Aurrekoa Hurrengoa »

Proiektua: Euskal Herriko Ahotsak
Elkarrizketatzailea(k): Idoia Etxeberria
Data: 2010(e)ko otsailaren 23a
Iraupena: 0:01:00
Erref: DON-082/010
Kodifikatzailea: Idoia Etxeberria
Gaia(k): Ohiturak eta bizimodua » Erlijioa » Elizaren indarra , Itsasoa » Arrantza motak » Kostaldeko arrantza , Familia eta harremanak » Lagunartea eta familia » Etxeko giroa

Transkripzioa

Belan, haizia zegonian altzatzen genun bela, ta ni desiatzen, tumba iten nintzan. Ta aillatzen giñanian torre gaiñea, igual haizeik ez, ta "benga, altxa!", "aitona, oantxen tumbatu naiz" ta "altxa dagoeneko!". Nik lo nahi, gaztia, beti jolasten, ta beti esaten nun "kaguen! Egualdi txarra daonian, sartuko naiz oyea, ta ez naiz altxako hurrengo urtea arte". Bai, baiño gaztia ta jolastu nahi, ta gero zea, juten giñan itsasoa ta beti luen falta. Nere aitona, berriz, zazpitako errosaiyoa juten zan afalduta, zazpitako errosaiyoa, hura entzun eta oyea. Joe, gero, labetan o hola altxatzen giñan, hura aspertua zegon lo inda. Ta ni igual hamarrak o hamaikak oyea, ta gero ezin, luen falta beti, luen falta.

Egilea(k): Eider Etxeberria (Badihardugu Euskara Elkartea)