Lixiba nola egiten zen

Transkripzioa

- Ta erropia, berriz, lixibia. Tiñia. Tiñia haundixa. Egurrezko tiñak. Eren... zela esango dotsut ba, zela esplikauko dotsut ba? Ikusiko dittuzue ba ardantokittan-ta barrika haundixak?
- Bai.
- Ba, behia estua ta gora zabalik izetia. Tiñia. Ta, ba, dana erropa zurixa ohekua eta andrakumian-- oin ez da eruaten baiña ni ibilitta be banao ni gaztia nintzanian-- ta kamixia mangaluzia, eskote txiki-txikixakin kamixia. Ta dana harizkua. Batzuk fiñauak beste batzuk bastotxuauak, dana harizkua. Ta gero, ba, haura lixibia jabondu ta han dana tolosturan ipiñi eta hautsakin, sutako hautsakin egosi eta erramua ta elauntz zatixa-ta sartuta baldan. Hiru edo lau baldakada hortaikuak goittik behera bota hari, erropa hari. Ta gero harek behian, txorruakin, askia eukan parajia izeten zan. Ta han askako urakin behin hiru bat edo lau bat botatakuan, haura askako ura jaso ta harekin. Ba, botatzen zien bederatzi bat baldakada ur edo hola botatzen jakon erropiari. Usain bat edarraua ta kolore bat edarraua...! Ikustekiak ezin siñistu!
- Gaurko jaboiak baiño hobia seguruasko, e?
- Haura, haura, haura... Haura zan [...] ta usain bat...! Edarra! Ta gero zeiñek baiño zeiñek, erropa zuri edarraua esegi!

Egilea(k): Aintzane Agirrebeña (Badihardugu Euskara Elkartea)