Euskara. Hitanoaren erabilera

Transkripzioa

- Eta lehen hemen hika eingo ziñuen, ez? - MERTZEDES: Hi guk beti. - Hi beti, ez? - M: Bai. Guk bai. - ELISA: Ointxe arte Osintxun zu oso gutxi... - M: zu ointxe asko esaten da, nik daneri hi. Nik daneri. Nik, aiztia, pentseizu... nik hi esaten jat horri ta berak be bai neri ta... - Hori ondio oin be bai e! - E: Bueno, baiña Osintxuarrak famauta egon gaittuk horrekin Bergara inguru guztian e! - M: Hi esatiakin... - E: Hi esatiakin. - M: Bai, [...] - E: Oin hemendik kanpora be esaten da oingo euskara batua edo euskara zer honekin, baiña lehen honetantxe bakarrik e! - M: Zu asko. Oin be hemen zu asko esaten da. - E: Oin bai, baiña lehen lehen ez. - M: Lehen ez. Danak hi. - E: Pentsau be ez! Danak hi; aiztak-eta alkarri, aittari ta amari zu, amandriari [...] tiueri ta... - M: Aittari ta amari zu. - Ta ume txikixari be zu. - E: Bai... - M: Ta pertsona zaharreri be zu. Baiña gaztien artien... bueno! Pentsau be ez besterik! Zu esaterik...! Hi [...], hi dana. - Ta andra-gizonen artian? - M: Andra-gizonen artian zu. - E: Zu. Zu andra-gizonen artian. - M: Guk zu [kostunbrau dou] beti. - Ta ume txikixeri be zu. - E: Zu ume txikixeri be. - Segun, edade batera arte bai... - M: Bai, txiki-txikixak dienien bai. Mutil koskorrak eta dienien hi. - E: Bai, txiki-txikixak eta dien artian... Gero bai. - M: Bai, jenerala hi. Bai. Horixe kostunbriori zan hemen.

Egilea(k): Aintzane Agirrebeña (Badihardugu Euskara Elkartea)