Lohiz zikinduta mezara

Transkripzioa

-Harek eiñ eusten beste gauza bat. Beste historixa bat nik [harena]. Ta…
-Horrek, Don Simon horrek?
-Don Simon. Karo, ba, orduen mezie entzutie sagraue zan, mezie entzun ein biher zan /einbizan/. Ta mutikue ni hamar urtetik aurrera ba hamalau arte zerien egon nitzen, e, udan, bilddotsan zain, Degurixen. Ta handik eruen biher izeten nauen Aumeti aldera, han Araba mendixen eruen biher nauen bilddotsok, ta gero eguerdixen etorri mezetan… mezetara etorri ein biher izeten zan. Ta handik banator, handik bueltie eindde, ordubete fan ta ordubete etorri, ordu bi biher zien handik bueltie eitten handik, Degurixetik Arabara fan ta Degurixara barriro e! Ta handik banator, ta etorri nitzen ta lokatzarie ta ke useiñe besteik ez ta… allegau, geratu nitzen eleixa goix… gaiñien. Ordurako banakixen hango barri ta… ta ia jentie, hamaiketan zan mezie, ta ni begira hango jentie sartu zein ba neu azkenengo fateko, ez dakitzu? Ze klaro, lehengo lohixe ta holan zerien ta… geratu nintzen, ta, zerien eskillaran, koruko eskillera barrenien geratu nitzen neu. Ta orduen “Dominus Vobiscum“ esateko buelta eitten auen ta, bueltau eitten auen “Dominus Vobiscum“ esateko! Ta… baninguen, ta, jarri zan ta begire-begire, ta txarrixoi neuri begira, ba! “Hori atzien dauena etorri dailla hona!“ ta ni kalera! Zela fango nintzen, ba, lotsagarri ninguen hola kaka darixola ta aurrekaldera! Kauen diez. Joe, holakotxiek… Joer.
-Zu fan ta harek oindiok [jodiu], ezta?
-Bai jauna.

Egilea(k): Iñigo Agirre Mendieta