Jaiegunetako diru-biltzeak

Transkripzioa

- Salíamos a pedir, decíamos: “Ogi-pazter, talua janda, ogiya laster”.
- Nola, nola, zer esaten zenuten?
- Ogi-pazter, talua janda eta ogiya laster.
- Ogi-pastel?
- Ogi-pazter... talua janda eta ogiya laster.
- Eta ‘ogi-pazter’ zer da?
- Pues no sé lo que quiere decir eso, pero así cantábamos.
- Eta hori noiz kantatzen zenuten, Eguberritan?
- Bai, bai.
- Etxez etxe?
- Etxerik etxe.
- Ze ordutan ateratzen zineten?
- Ah, goizian!... goizian, bai.
- Eta nondik ateratzen zineten? eliza ondotik, edo...?
- Bah! etxerik etxe, da erri guztiyan, eskëan, ibiltzen gindan; ta gero Santa Ageda egunian ere? ba orduban ee... esaten e-, kantatzen genduen... je! si me sale, e? diré bien... El otro día estuve, ah! yo misma cantando y no... ahora no me acuerdo...
- Santa Ageda egunean?
-
SantAgeda eguniän:
Bedikatuba izan dailela
Etxe onetako jentia
Pobriezaun erdiaun biar dekö
Pakia ta osasuna

El día Santa Agueda... cantábamos.

- Hori bakarrik?
- Eta gero berriz e:

Santa Ageda
Mayan geda
Arraemayuen saguba
Aren espera katuba...

Gero... bueno, no tiene qué ver nada, pero... andra bat ibiltzen tzan eskian, eta andra bat ezkide espera esaten tzeon: “Neska, Lutxi, beti eskian abil! eztakin kantaitti ura? artzen badakizu ematen ikasi, bestela ibilduko zada lagunaren igasi”. Eta, la que pedía decía: “A, tontöa! ori eztön kantaittëa, ori kontuba dö(n)”.
- Ah, burua ona duzu, e?
- Bai...
- Ongi gogoratzen zara…
- Bai-bai; ta olaxe.

Egilea(k): Koldo Artola Kortajarena