Etxeko errota uholdeak suntsitu

Pasarteak jarraian erreproduzitu

Hizlaria(k): Ondarra Larrañaga, Luis

Deskarga:

Bideo hau erabili nahi baduzu, jarri gurekin harremanetan eta kalitate onean bidaliko dizugu. Ez ahaztu mezuan MEN-006-005 kodeko bideoa nahi duzula aipatzea: ahotsak@ahotsak.eus

Txertatu bideoa:

Tamaina:

640 x 480

960 x 720

Luisen jaiotetxean errota egon zen baina, bera umea zela, uholde batzuek suntsitu zuten.

« Aurrekoa Hurrengoa »

Proiektua: Mendaroko ahotsak
Elkarrizketatzailea(k): Ibai Portu - Asier Sarasua Aranberri
Data: 2009(e)ko martxoaren 14a
Iraupena: 0:00:56
Erref: MEN-006/005
Kodifikatzailea: Aitziber Otegi
Gaia(k): Baserria » Baserriko lanak » Errota , Ohiturak eta bizimodua » Kontakizunak eta sinesmenak » Gertaera izugarriak eta ezbeharrak

Transkripzioa

- Gero errotia egon zan gure jaixotetxe horretan. Nik ez neban ezautu. Ni jaixo ta bela... ufalak. Ufalak haundixak itten zittuan, ez oin. Orduan itten zittun ufalak! Ta hau ta hartu azpixan zea ta dana zertu. Haura arreglauko zan gero gerratik bueltan etorri zan modoko miserixie zatorrena jakin bazan, baiña ordun ogixa jun dendaa ta [lauko] ogixa hartu ta, ogixen faltaik ez zan. Dirue falta izengo zan igual, baiña ogirik-eta ez. Kasoik ez ta akabo.
- Ta orduan errotia ufalak eruan eta ez zan konpondu?
- Ez.
- Zeure ume denporan-edo hori...?
- Bai.
- Eta ordura arte bai? Zeure aitta...
- Bai, ni jaixo baiño lehen errotia... iriña itten zala ta. Auzua, beti auzua... esaeria izeten da ta... hara ekarten ei zittuen. Ta ondo. Nik ez naban ezautu, txikixa nitzen. Jaixo ta zenbat denpora... esaten zaban amak. Ta akabo.

Egilea(k): Ainitze Oruesagasti (Badihardugu Euskara Elkartea)