Kamioiak hildakoak biltzen

Transkripzioa

-Ordurako gerra garaia zen. -Bai, gerra garaia. Gizonak hillak ikusten nittun non-nahi. Nere aitautxia ospitalen zeon. Okerreko indizioa eman. Iltzeakin tetanoa sartu, tetanon kontrako indizioa ematen ziotelakon besten bat eman ta oso gaizki zeon nere aitautxia, Pako. Joten giñan egunero hura ikustera, izeba, bere ama ta ni. Dolores ta izeba joten zian. Ta usaia [hasten] zen, nabari izaten da hillen usaia ta aitta... Gero aittakin balin baniñon zeara, nola da, fruterira, “aitta ze usai dao?” ta “aurrera beitu Joakina, aurrera beitu” esaten zian. Ta gero ibiltzen zian zeak, kamioiak, hillak biltzen. Soldadu hillak eta edozein hiltzen zela ere, hillak biltzen kamioiak ibiltzen zian. -Iruñean hori? -Iruñean. Ta gu’re oroitzen [...] gure aitta zena ta ama zena abiso in zutela leihon paretikan obek kentzeko edo iñor baldin bazeon leiho paren ez jartzeko edota nola obek hartuta baztertzen aittu zian, tiro soiñu [...] ibili zian. Eta Sankristobaldikan gizonak, jendek, nola ekarri zituzten, eskuk burun zituztela ta hankak lotukin. Hankak lotuk, katek bata besteari lotuk ta, krikiti-kraka, hiltzera eramango zituzten seguraski haik, e. Norabaitt’e behintzat eraman zittuzten. Ta ni negarrez ta aittak hartu ta etxera eraman. Haik ikusi ta negarrez hasi ni ta aittak hartu ta etxera eraman. -Uf! A ze oroitzapenak bost urtekin. -Bost urtekin bai. Ze txarra. Hogeita hamaseiko urtea baitzen, gerra.

Egilea(k): Koldo Leunda Beloki