Gerrako bizimodua Santurtzin

Pasarteak jarraian erreproduzitu

Hizlaria(k): Paskual Zapirain, Mari Tere

Deskarga:

Bideo hau erabili nahi baduzu, jarri gurekin harremanetan eta kalitate onean bidaliko dizugu. Ez ahaztu mezuan ERR-021-011 kodeko bideoa nahi duzula aipatzea: ahotsak@ahotsak.eus

Txertatu bideoa:

Tamaina:

640 x 480

960 x 720

Aita hilean behin etortzen zen etxera gerra garaian. Mari Tereri bere amaren lagunak eman zion titia ume zela.

« Aurrekoa Hurrengoa »

Proiektua: Euskal Herriko Ahotsak
Elkarrizketatzailea(k): Edurne Zabala
Data: 2010(e)ko apirilaren 22a
Iraupena: 0:01:21
Erref: ERR-021/011
Kodifikatzailea: Eider Etxeberria
Gaia(k): Familia eta harremanak » Lagunartea eta familia » Haurrak zaindu eta hezi , Politika » Gerra zibila (1936-1939) » Ihes egin beharra

Transkripzioa

- Hiru urte pasa zitun aitak gudan.
- Bai.
- Hiru urte.
- Bai, hiru urtekua izan zen guda, ezta? Bai, bai.
- Eta etortzen zenian, klaro, izango zan egun berezia zuentzako.
- Onbre! Egun bat, e? Egun bat izaten [zen]; eguna, gaua, ta gero berriz juan in bihar zuten.
- Hori da. Ta ze iten zenuten? Elkarrekin bazkaldu ta…?
- Normalian izaten zen afaria, baiñan bokadilluak. Orduan ez zen bazkaltzeko modurik! Bokadillua. Ta, bueno, bokadilluakin lauak; ta gu bi neskak. Gaiñera, nere amaren lagun hori, nere amak ez zaukan bularra nahikoa ni jaio nintzanian, ta horrek zaukan gehiegi. Ta, orduan, haren bularrakin ni haziya naiz. Ta orduan maite giñan bi ahizpa bezela bi gazteak. Bai.
- Orduan ohitura izaten zan hola, ez?
- Bai!
- Bat bestian titiakin…
- Bai, bai, bai, bai. Zuk ez baduzu titia! Ta titia zen ona ta, gaiñera, merkeena´re bai. Ba, beak ematen zian titi bateti, zeatikan harek asko zun, eta titi bateti ematen zian hark. Manuela izena zun eta bere alabak Konsuelo.

Egilea(k): Aintzane Agirrebeña (Badihardugu Euskara Elkartea)