Aitaren eskusoinua soldaduak bereganatu

Pasarteak jarraian erreproduzitu

Hizlaria(k): Leiaristi Iriondo, Floren

Deskarga:

Bideo hau erabili nahi baduzu, jarri gurekin harremanetan eta kalitate onean bidaliko dizugu. Ez ahaztu mezuan EGB-049-016 kodeko bideoa nahi duzula aipatzea: ahotsak@ahotsak.eus

Txertatu bideoa:

Tamaina:

640 x 480

960 x 720

Etxe azpi batean babesten ziren bonbardaketak zirenean. Aita soinujolea zen; soldadu batek tabernan jotzeko soinua eskatu zion. Zaharra eta berria zituen, berria utzi zion... eta gaur arte. Gabe geratu zen.

« Aurrekoa Hurrengoa »

Proiektua: Euskal Herriko Ahotsak
Elkarrizketatzailea(k): Kepa Elortza
Data: 2010(e)ko otsailaren 25a
Iraupena: 0:01:45
Erref: EGB-049/016
Kodifikatzailea: Juan Martin Elexpuru
Gaia(k): Politika » Gerra zibila (1936-1939) » Ondasunen galera

Transkripzioa

- Gerriakin akordatzen naiz. Gerriakin akordatzen naiz zela egoten zien tiroteuak hor mendi puntatikan, Arratetikan horra ta, hamen zela egoten zien ta orduan, haura abioiak eta hasten zienian bueltan, danok antxitxika. Hor suterraneo bat zauan etxe haundi baten azpixan. Danok haintxe sartzen giñan, bonba bat jausi balitz, danok haintxe hilko giñan. Baiña, ixkutau behintzat abioiagandik ta han sartzen giñan danok. Bai, nik goguan daukat hori.
- Zu orduan gerra denporan kalian bizi ziñan.
- Bai, bai, bai. Kalian, kalian, kalian. Haintxe Kamiñokuan. Bai.
- Eta abioiak eta bonba asko bota zittuein?
- Bai, bai, bai, bai. Jo-ta kriston bonbardeua ta egoten zan ta hamen. Bu! Billurgarrixa izeten zan. Bai.
- Oseake, hamenguak Arraten, Eibar bonbardeaitten, eta eibartarrak honutz botatzen.
- Holaxe, holaxe. Bai, bai, bai, bai. Hor, Karakate puntatikan, zeara, Arrate gaiñera ta, jo-ta kaiñonazuak. Kaiñoiak eta ipinitta hor goixan. Bai, hamen kriston zera egon zan.
- Eta Intxortatik be botatzen zittuein, ezta?
- Bai. Ta gure aitta soiñojoillia zan ta hor Kamiñokuan tabernia zauan.
- Soinujolia?
- Gure aitta zan soiñojoillia. Bai. Ta hor Kamiñokuan zauan tabernia, ta gure aittak soiñua zela joten zaban, ba, han esan ziuen "hamen soiñua..." Ta "Ene! Nik badakit ba soiñua joten", soldau batek. Ta bueno, "da!"etorri zan ta "Zu, mesedez, lagako diazu soiñua hortxe pieza batzuk joteko tabernan?" ta "Bai". Ta bi zeukazen, zahartxuaua ta berrixa aittak, ta berrixa eman. Gizajua! Soldaua gehixao ikusi ez, ez soiñu ta ez… Akabo! Han joteko zala baiña ixkutau ta akabo! Gaur arte.

Egilea(k): Arianne Unamuno (Badihardugu Euskara Elkartea)