Txolarrea, etxeko poza

Pasarteak jarraian erreproduzitu

Hizlaria(k): Irigoien Aranberri, Joan Mari

Deskarga:

Bideo hau erabili nahi baduzu, jarri gurekin harremanetan eta kalitate onean bidaliko dizugu. Ez ahaztu mezuan DON-130-007 kodeko bideoa nahi duzula aipatzea: ahotsak@ahotsak.eus

Txertatu bideoa:

Tamaina:

640 x 480

960 x 720

Putzueta baserrian habi batetik bi txolarre hartu zituen, eta bat etxean hazi zuten. Etxeko poza zen. Bueltan etortzen zitzaion eskura. Aitaren burura ere joaten zen.

« Aurrekoa Hurrengoa »

Auzoa: Altza
Proiektua: Euskal Herriko Ahotsak
Elkarrizketatzailea(k): Idoia Etxeberria
Data: 2010(e)ko abuztuaren 17a
Iraupena: 0:01:37
Erref: DON-130/007
Kodifikatzailea: Idoia Etxeberria
Gaia(k): Familia eta harremanak » Lagunartea eta familia » Etxeko giroa , Natura » Fauna , Aisia » Mendia eta hondartza » Errekako arrantza eta ehiza

Transkripzioa

- Gero, gogoratzen naiz hoitako zea... egun batian, ba, jun nitzan Putzueta izeneko baserrira. Putzueta oain berrituta dao, biño basarri zaharra bazegoen. Eta harrapatu nituen kabi batetik bi patxori. Bi txolarre edo bi pareta txori. Eta eraman nituen etxea, eta bat hil egin zitzaigun, biñon bestia hazi egin genuen. Eta zan, joe! Gure etxeko poxa e! Egitan. Oso lotsagabia zan, eta ibiltzen zan... jartzen nuen hemen behatzean, eskuan, eta botatzen nuen eta berriro buelta.
- A, bai e?
- Bai, bai, bai. Eta goratzen naiz gure etxeko arraskan nola bañatzen zan aldian behin edo egunero. Eta hartik, handik beti juten zen zuzenean aitaren burura. Aita burusoilla zan e, eta beti eta... grazia eiten ziyon aitari. Eta ez zuen gaizkitzat hartzen. Eta holako kontuak.

Egilea(k): Ainitze Oruesagasti (Badihardugu Euskara Elkartea)