Ipuinak saltzen frontoietako jaialdietan

Transkripzioa

-Eta gero baita’re, aldi berean egiten… Jarrai taldean, egiten ziren ipuiñak euskeraz, Txanogorritxu ta holako, garai hortako ipuiñak.
-Itzuli? Ala sortu ere bai?
-Lehendabizi in zian itzuli ezagunak zirenak. Gazteleraz… gazteleratik hasi zien katalanea pasatzen, eta ordun katalanak, harreman haundia genun katalanekin. Eta ordun katalanak bidali ta, bokadilloak kendu, itzuli, tinta txinakin jarri, fotokopiak egin eta, eta gero frontoieta juten giñen, frontoietan bertsolariak zeuden, Eta bertsolari-jaietan ipuiñak saltzea, edo pelota partiduta, ipuiñak saltzea. Ordun, gure lana zan bukaeziña, o sea, oso aberatsa zan alde hortatik. Ni oso gaztia nitzan ta, oso ondo tratatzen ninduten, ba umetxo, umetxoa ez, umetxoa baiño, ba ze eukiko nitun hemezortzi-hemeretzi ta, bueno, ta bestek ya bazeuzkaten hogeita hamar, batzuk, berrogei, o sea, ta ordun, asko mimatzen ninduten. Baiñan lana zan… bat genun, harakiña zan, gaztia zan, bere aitan harateiyan lana iten zun, ta parregurea sartzen zitzaigun baiñon egiya da mutill horrek saltzen zun txuleta bakoitzakin ipuin bat. O sea eukitzen zitun han, harateiyan, eta, nik uste det, Grosen zeukaten harateiya, eta nik uste det harek saltzen zula haragi puska bakoitzakin, taka! Norbaiti saltzen ziyon ipuiña. Parrezka eoten giñan. Goñi, oso jatorra. Eta ba hori baiñon, zan militantzia bat, o sea, arlo ezberdiñetan, ez?

Egilea(k): Maddi Gallastegi