Jaunartzea eta ondorengo gosaria

Pasarteak jarraian erreproduzitu

Hizlaria(k): Etxaide Itarte, Ana

Deskarga:

Bideo hau erabili nahi baduzu, jarri gurekin harremanetan eta kalitate onean bidaliko dizugu. Ez ahaztu mezuan DON-051-013 kodeko bideoa nahi duzula aipatzea: ahotsak@ahotsak.eus

Txertatu bideoa:

Tamaina:

640 x 480

960 x 720

Etxean euskaraz bizi ziren. Jaunartzea jesuitetan egin zuen. Baraurik egin behar izaten zuten eta orduan ospakizuna gosaria izaten zen, etxean familiarekin.

« Aurrekoa Hurrengoa »

Proiektua: Donostiako ahotsak
Elkarrizketatzailea(k): Idoia Etxeberria
Data: 2009(e)ko urriaren 30a
Iraupena: 0:01:26
Erref: DON-051/013
Kodifikatzailea: Arianne Unamuno
Gaia(k): Ohiturak eta bizimodua » Erlijioa » Sakramentuak

Transkripzioa

- Eta euskeraz hitz egiten zenuen Aita Zubiagarekin?
- Bai, nik dena euskeraz egin nuen, ba, nik uste det ia-ia ikastetxera joan arte. Dena euskeraz. Etxian dena euskeraz. Etxian hizkuntza ofiziala zen euskeraz. Orduan, egongelan eta jangelan eta beheko partian —genun villa bat, hiru bizitza zittuen—denak egiten genuen euskeraz. Oain, goian zer egiten zen hori ez dakigu. Baiña anai-arreben artian ya… Baiño nik dena euskeraz egiten nuen zortzi urte bete arte. Dena euskeraz. Eta… zer esatera nijuan?
- Bai, jaunartzea han egin zenula.
- Han egin nuen jaunartzea.
- Zubiagak prestatuta.
- … prestatuta. Uste det izango zala goizeko bederatzitan. Eta gero etxea gosaltzea. Eta gosaria [eman...]etxian. Horrela. Ez zeon… Bueno, lehen jaunartzea ere in behar zenuen barautan, horregatik hamabietatik ezin zenuen ezer hartu jauna hartu arte. Horregatik, jakiña, normalean egiten zen gosaria. Zelebrazioa zan gosaria. Eta, bueno, familiakin, lehengusuak eta… hori. Etxian.

Egilea(k): Aintzane Agirrebeña (Badihardugu Euskara Elkartea)