Komunerako bidaiak

Transkripzioa

Gero beste bat zonan, komuna bertan jaon, oin be han jan eta. Baiña gu sekula ez giñustanan komunera juten, han etxoskunan lagatzen. Gu eta gure aurrekuak be ez zittunan jungo, eta kitto. Dana euskeraz eitten giñunan baiña hauraxe permisua eskatzia geunkanan, erderaz izengo zonan edo. Etxakiñat ze izengo zan. “Por ustel” esaten giñunan, “Me permite usted” izengo zonan igual, baiña ba hoixe. Gero maistriak esaten joskunan, “vete!”. Bueno, urtetzen giñunan geure eginkizunak eittera eta han sasin baten, sasi kontran baten, edo errekatxuan ziher eta. Ba, neskak bastante zer etorten giñustanan, baiña mutikuak, mutikuak juten zittunan, eukitzen jonen apixan bat ikusi biharrekua, edo beste zeozer. Geratu bez. Harek noizko eskolaratu. Eta hala besten batek, “tardatzen jok ba harek”, eta berak be eskatu. “Porrustel”, eta “Véte. Haura be ezta etorri oinddio, haura nun ete da” ta. Adios, orduantxe akordau han falta dala baten bat. Da jun da bixak igual juntau eta apixak bila igual, Elizburu esaten jakon han Elko(ro)neko zerak eta,handik buelta jakitten eben apixan bat, harek ikusi tta, lumatuta daren txorikumak edo zerak eta, eskolako jiria. Gure eskolia holakotxe zerak.

Egilea(k): Juan Martin Elexpuru (Badihardugu Euskara Elkartea)