Euskara eskolan

Transkripzioa

- Eta zelan izaten zan, euskeraz edo erderaz?
- Erderaz ein bihar zan han. Han euskeria askok nik uste dot ahaztu ein zebala.
- Bai e?
- Han dana erderaz.
- Eta zeuen artian gero…
- Aurrenetik uste dot euskerazko dotriñia emoten zebela, e?
- Ta zeuen sasoirako ya?
- Guk… nik, nere gogun erderaz.
- Dotriñia be erderaz. Ta gero zeuen artian, ba, jolasorduan edo, euskeraz eitten zenduen edo…?
- Bai, eingo giñuan. Baiña gehixao erderaz, e? Ya sartu zoskun hauraxe belarrittik eta…
- Ta zigorrik edo eukitzen zenduen, kastigorik edo euskeraz eittiarren edo…
- Ez, ez, ez.
- Ez? Halakorik ez?
- Gure aman denboran ta bai.
- A bai?
- Gure amak esaten zeban, esto, gaztia, zeaittikan bederatzi urtekin bialdu zeban amandriak Bilbora, eta aurretik ibiliko zan. Eta zeukan, esto, erdaldun maistrua. Eta euskeraz eitten bazeben, ei zeukan anillo bat. Eta anillo haura, zeiñek, zein geratzen zan anilluakin, eskuak ipini hola, eta…
- Zigorra atzaparretan…
- Bai.
- Eta hori amak ezautu zeban?
- Bai, bai, amak. Ta harek ez zekixen ezebe. Amandriak eta zela eingo zeben ba erderaz, harek ezebe ez zekixen. Ta disparatiek esango zittuen, baiña… Pentsaizu noiztik datorren gorrotua e? Gure amak eukiko zittuan oin “ciento y pico de años”. Neuk dauzkat “noventaitrés”, konke…
- Bai, bai, aspaldiko kontuak. Jesus.

Egilea(k): Eider Etxeberria (Badihardugu Euskara Elkartea)