Erlerik bazenuten?

Transkripzioa

- Bazenituzten erleak?
- Ba.
- Erleak baziren?
- Ba, ba.
- Eta, ez dakit... galdua zen aspaldi usaia, baina batzuek erraten dute norbait hiltzen zelarik...
- Ba...
- Joan behar zela erleei erratera...
- Ba...
- Egiten zenuten?
- Aitak ba.
- Aitak egiten zuen?
- Beti.
- Beti?
- Ba. "Enfin" ni izigarri beldur nien erlez zeen eta [...] "euh... enfin... quand ça piquait"...
- Bai?
- Ez zen goxua!
- Eta orduan, zure aitatxi hil zelarik, zure aita...?
- A ba, ba, ba. Eta erleak bagintien, gu eskolan, beharbaa amatxi hil delaik, hamabost urte nintien, beharbaa ordien ez gindien gehio erleik e! [...] e... emeki-emeki e... hil die, ta ez zen berriik, eta geo... lehen... lehen... oroitzapena, baatzeko hesien, baatzeko alderritik, baatzeko aldetik zien, erliak. Ta geo eman zituzten /zuzten/... xara bitzen e... e... bordaan onduen... akazia eta... akazia ta gaztendei, ta... haitz(tei)...
- Txara?
- Xara... xara, hor. Hor jadanik urruno zien. Ez zien ahala, besteñez bero zelaik, eta pasatzen gindelaik belarretaat eta, o... o la la, "quand je...", ni ez niz "enfin..." aski urrun e... pasatzen ni(n)tzan, ez ziten e... jin e...
- Eta orduan, oroitzen zara egun bat preseski zure aita gan zelarik erleei erratera norbait hil zela?
- Ba, ba... ni oroitzen niz hortaz, ba.
- Eta joa(ten)... zer erran...?
- Jo eiten zien, eta erten: "Voilà, voilà", e... aita... ez dakit nola erten den "beau-père" edo "belle-mère", edo ttantta... "zendu zela, ta..."...
- Eta orduan, atxikitzen, atxiki zuen orduan hori?
- Hori oroitzen niz ba, hori oroitzen niz.
- Eta...
- Ez dakit, besteñez hilen ziela!
- A, bertzeenez hilen zirela?
- Ba, besteñez hilen ziela erliak!
- Orduan erran behar...
- Nik ez dakit egia "enfin"... Ba gertatzen da oai... erliak eta, hazten duner... Gertatzen da norbait hiltzia, ez dakit e... ba ote denez galtzia, geo... norbait hil onduen e...
- Baina beti hori erraten zuen aitak, behar zela erran, bertzeenez hiltzen...
- Ba, eiten zien. Eiten zien aitak hori, ba.

Egilea(k): Peio Dibon-Elissiry