Euskararen gorabeherak; esne-saltzaileen inguruko lexikoa

Pasarteak jarraian erreproduzitu

Hizlaria(k): Eizagirre Ibarguren, Benita

Deskarga:

Bideo hau erabili nahi baduzu, jarri gurekin harremanetan eta kalitate onean bidaliko dizugu. Ez ahaztu mezuan ZAR-011-012 kodeko bideoa nahi duzula aipatzea: ahotsak@ahotsak.eus

Txertatu bideoa:

Tamaina:

640 x 480

960 x 720

Nola deitzen zitzaion esnea erosten zuenari: kaleko esnezalia eta saltzen zuenari: baserriko esnezalia. Tolasako euskara.

« Aurrekoa Hurrengoa »

Proiektua: Zarautz Hizketan - Zarauzko euskara eta ahozko ondarea
Elkarrizketatzailea(k): Belen Maiz - Miren Zabaleta
Data: 2004(e)ko abenduaren 23a
Iraupena: 0:01:23
Erref: ZAR-011/012
Kodifikatzailea: Aintzane Agirrebeña
Gaia(k): Euskara » Euskalkia, herri hizkerak, euskara batua

Transkripzioa

- (A) Leheno esan dezu esnezaliak eskatzen zula, bezerua zan?
- Bai, hemen esaten zan kaleko esnezalia esnia hartzen zuna 're, eta saltzen zunak 'e bai. En cambio, Tolosan, denbora hartan esaten zan, Tolosan ondoena hitz eiten zala. Esnezalia kalekua eta esneduna basarrikuei. Tolosan zala zeaik onena esaten zuen, hizketa edarra zala oso Tolosan.
- (A) Ta bezerua, nik uste det bezerua 're aitu izan dizutela. Ez al zendun esaten bezerua?
- Bai, bezerua 're esaten zan, noski. Hori esaten zitzaion kalekoei, basarriko zeak: "bai, esnezaliak... bai, bezeruak... bat gehio dakate hau ta [...]" Esnezalia, basarrikuak esnezalia behekuai, ta behekuak esnezalia, basarriko esnezalia. En kanbio, Tolosan ez, Tolosan esneduna eta esnezalia. Eta horregatik esaten zuen Tolosan oso hizketa ederra zala.

Egilea(k): Miren Zabaleta