"Kontuz, bertsoak aterako dizkizute eta!"

Transkripzioa

- Bertsoan kontun bat aipau dezu, bertso-papelak eta saltzen al ziren garai hartan?
- Bai, badie bertso-papelak, bai. Bertso asko etaatzen zan ordun. Baten batek jugadan bat eitten zonen ta neska zaharrai ta batei ta bestei ta... bai, bertso-papelak bai, asko etaatzen zien.
- Ta herriko jendei, e?
- Herriko jendei, bai, bai, bai. "Bertsok etaa omen ziek harei!". Oaiñ´e badao ohitturea. "Hiri oaindio... zea horrekin, janzkera hori... Bertsook etaako die!". Bai, bertsok bai.
- Oain´e esan esaten da, baiño...
- Esaten da /esatea/ "bertsok etaa", ba, hortik dator hori.
- Hortik dator?
- Bai, bai...
- Eta zeiñek eitten zittun bertsok?
- Bueno, bertsok eitten zittun ezjakin batek. Bueno, iñork ez zekin zein zan. Gero zabaldu eitten zittun. Neska zaharrai nobiok utzi ziolako edo mutil zaharrai andragaiek utzi ziolako edo...
- Ta hoiek gero saldu egiten ziren?
- Bai, saldu eitten zien. Baten batek auskalo zeiñek eitten zittun ta bost zentimon saldu ta...
- Ta dirua zeiñentzako, ez baldin ba...?
- Bueno, dendatan-ta saltzen zittuen ta... eintzailea sekula ez zan jakiten zein zan eintzailea. Bertso ipintzailen bat ta benga.
- Beak zer irabazten zun ba bertso hoik jartzekin?
- Ba dendan salduko zittun ta hainbeste diru hartuko zon ta...
- Dirue...
- Bai, bai, dirue.
- Eta bertsokin? Imajinau, nei bertsok ateatzen dizkie Maria bati. Ta zer pasatzen zitzaion pertsona horri? Gero beataz hitz egingo zan herrin o...?
- Bai, beai bertsok: bueno, hau neska zaharra da ta egun baten eranda ikusi zuen edo nobiok utzi zion o tranpa ein zion o lapurreta ein zon o, bere "fallon" batzuk etaraaz.
- "Fallo" horiek atea, baiño bea etxetik atea´be igual hillabete?
- A bueno! Lotsau, bueno! Bertsok etaa? Esaten dizut ba: "bertsok etaako die hiri!". Bai, bertsok, hoixe zan ba...
- Kuriosoa.
- Bai, bertso-papelak.

Egilea(k): Maddi Ormazabal Sudupe