Uholdeak errotan

Transkripzioa

- Eta, eta errotan’e beste majiña bat mixeri pasa zenittun, ba, ama, urekin. Uholdek eta izaten zienen. Ebi asko itten zunen, zenbat larritasun, ama?
- Honeaiñoko ude ta’re ateata nago ni errotatio. Bildurrez beti, noiz, noiz ebia ingo ote zun. Seittun, klaro, errekak zeren erabat zikiñak. Eta segittun uholde zeatzen baldin bazan, seittun sartzen zan ude, seittun hasten giñen aska garbitzen. Aska garbitzen hasten giñen, ta dana jaso, eta zea, ahal deun bitarten beheran. Armarioa, sukaldeko armarioa, hirugarren zea hartakoa e genduke? Ba ez zigun eaman leihotio... kabitzen ez zalako! Sukalden han geatu zien markak, noaiño aillatu zan.
- Ta zuek teillatun?
- Teillatun ez, pixua, ni behin saltzeko aldetik, atzeko aldetik leihoa genduken, eta leiho, eskailleretako leihua, pixua juten giñena gora, goien ta genduzken dormitoriok. Eta handik teillatu txiki bat, handik salto in ta ni beste baserria jun nintzen. Oaindio baserria han dau e? Han lo in non, eta majiña bat aldiz hola uholde izaten zanen. Ni ez nintzan geatzen gauen lo itteko han. Ni baserria juten nintzen.
- Bazpare.
- Hombre, han ezagunek neuzken, bueno, ezagunek, etxeko zelaittan giñen danok, eta ni hauntza juten nintzen.

Egilea(k): Eider Etxeberria (Badihardugu Euskara Elkartea)