Gerra denbora etxean milizianoekin

Pasarteak jarraian erreproduzitu

Hizlaria(k): Inzunza Arteaga, Luzia

Deskarga:

Bideo hau erabili nahi baduzu, jarri gurekin harremanetan eta kalitate onean bidaliko dizugu. Ez ahaztu mezuan MAN-002-023 kodeko bideoa nahi duzula aipatzea: ahotsak@ahotsak.eus

Txertatu bideoa:

Tamaina:

640 x 480

960 x 720

Gerra hasi zenean eskolari utzi egin behar izan zion. Egunez kobazuloetan gordetzen ziren, eta gauez etxeratu. Etxean milizianoei jaten eman behar izaten zieten. Itxarkundia batailoikoekin ondo konpontzen ziren, baina Perezagua batailoikoekin beti beldurrez ibiltzen ziren. Milizianoek ekartzen zuten arroza prestatzen zuten egunero jateko. Arrozez ase geratu zen Luzia gerra denboran.

« Aurrekoa Hurrengoa »

Proiektua: Mañariko ahotsak
Elkarrizketatzailea(k): Nerea Goiria Mendiolea
Data: 2011(e)ko martxoaren 02a
Iraupena: 0:03:40
Erref: MAN-002/023
Kodifikatzailea: Kepa Elortza
Gaia(k): Politika » Gerra zibila (1936-1939) , Politika » Gerra zibila (1936-1939) » Gerraren eragina

Transkripzioa

- Gero gerraostien eskolara buelta ziñen?
- Bueno, gerra denporan eskolie itxi ein biher izen euntsen. Gerrie sartu zan. Oso-oso txarto pasau geñun guk gerra denporan. Hasi zien soldauek etxietara-ta sartzen, ta klaro, ez euen, han egunez iñor ezin lekien egon etxien. Ta ba hartzen giñuzen zerak. Kobetara jun biher. Ta kobak bat hametik ikusten dot, baia han hatxen, hatxen ezkiñan. Han be egoten geñien, juten geñien goixien joanda, illuntzire artin hantxe. Gero etxera etorri ta ba, zeozer jaten-edo imini be, ein biher. Etorten zin milizianu, esaten gontsen guk orduen denporan, soldauei. Etorten zien iguel etxietara, sartzen jakuzen etxien, ta ba hantxe. Ondo esaten euskun ordun ba, ondo. Baia begozan euren artien, batallaue bazan Itxarkundia esaten jakona, oso ona, oso ona. Jente oso ona zan ha. Eta beste bat, Perezagua, ha, ostera, oso txarra, oso txarra. Harekin, bueno ibiltten giñien beti billurrez. Ta, baia hori esan duana Itxarkundia zana, ta teniente batek hartute euken, gurerako zer bat! Ta gero frentien be, plantetan zin, han aurrekaldeko etxien, hatxen puntan-ta, han eoten zin pillue. Baia akiten eban bittarteren bat, etorten zan gurera, arroza ekarten eskun, orixue be bai iñoz, baia arroza. Ta gero gure amak gustetan jakozan eskun eiñeko galtzak botakin-ta ibiltteko. Ta gure amak eitten otsezan galtzak. Ta oso-oso ondo zertzen jakun. Ointxe be, ointxe be, ikusten nau zelako arpeixe euken be. Bai, bai, ondo esaten euskun ze! Ta gero, hurrengo zerien, iguel etorten zan, ta iguel, taluek eitten-edo, gure ama, ta talo bero-beruek-edo emoten otsiezan ta pozik juten zan. Esan duana, arroza. Besteik ez auen gurin, orduen arroza, arroza ta arroza. Gaur egune arroza ikusten bot, edo pentsetan bot arrozaz, gerra denpori akordetan jat. Hori egixe da hamentxe nauen moduen. Eske total bete nitzen, ikusi be ezin dot ein arrozik nik oin. Neutzako ez dot sekulo eingo! Bueno kuadrillan, ba eitten bada, ba, ba, jan barik be, ez naz geratzen. Baie gusture jan, sekule be ez.
- Ta arroza zer, razonamientokoa-edo?
- Eurek ekarten abien. Soldauek ekarten oskuen ta ez dakit harek, eurek, eurentzako ala zelan eukitten abiezan. Ta harek behintzet arroz asko. Gero arroza, ostin be eongo zan iguel! Baia, asko. Ta ba…

Egilea(k): Karmen Gisasola