Jainkoak eta San Pedrok ura eskatu

Transkripzioa

Bazen, emakume bat, ari zen esne ontzi bat garbitzen iturri batean. Eta, erran zion:
- Emanen al didazu ur pixka bat?
Eta… eta bertzeak esne ontzia batere garbitu gabea, rak! Eta bere taparekin eta eman zion. Eta bertzeak erantzun (…):
- Eskerrak. Senar on [eman] diezazula –erran zion Jaungoikoak.
Eta, badoaz. Handik noizbait ere, handik ordu batean, berriz ere kasu bera baina bertze nonbait, eta eskatzen du ura. Eta bertzeak, esne ontziarekin zen han zuzen hura ere. Eta garbi-garbi-garbi egin eta tak, eman zion ura. Eta eman zizkion eta eskerrak, senar txarra edukiko zuela erran zion. Eta gero San Pedrok, Pedrok, erran zion:
- Zu, Jesus, baina, baina… baina nola izan daiteke? Lehenago, ontzi zikin batean ura eman eta “senarra on [eman] diezazula” erran diozu, eman dizkiozu eskerrak, eta orain, ontzi zikinarekin “senar txarra [eman] diezazula”.
Eta:
- Bai, bai, horrek lan franko izanen dik senar onarekin ere! Bertzeak bizia aterako dik txarrarekin!

Egilea(k):