Arima zubiaren truke

Mutil zahar bat ur bazterrean bizi zen, baina zubia etxetik urruti zuen. Ura ttikia zenean, harrien gainetik saltoka pasatzen zuen erreka, baina ur hazia zela, ezin zuen. Behin erran zuen: “emanen nuke nire arima hementxe zubia balitz”. Gizon handi batek errandakoa entzun zuen eta biharamunerako zubia hor izanen zuela agindu zion, liburu batean odolarekin bere izena sinatzen bazuen. Mutila txantxetan ari zela uste zuen eta sinatu zuen. Oilarra kukurruku egin baino lehenago zubia egina izanen duzu, erran zion. Gauean zaratak entzun zituen eta kriseilua hartuta begiratzera joan zen; oilarrak, argia ikusita kukurruku egin eta zaratak gelditu ziren. Goizean, mutila zubia ia eginda ikusi zuen, hiru harri besterik ez ziren falta; berak paratu zituen eta arima salbatu zuen.