Euskal kantuen liburutik abesten

Pasarteak jarraian erreproduzitu

Hizlaria(k): Xarriton, Piarres

Deskarga:

Bideo hau erabili nahi baduzu, jarri gurekin harremanetan eta kalitate onean bidaliko dizugu. Ez ahaztu mezuan HAZ-001-015 kodeko bideoa nahi duzula aipatzea: ahotsak@ahotsak.eus

Txertatu bideoa:

Tamaina:

640 x 480

960 x 720

Amak kanta-liburu bat zuen. Buenos Airesen 1900. urtean argitaratua euskal kantuekin. Artazuritzetan edo ogi-joiteetan (gari-jotzeetan) kantatzen zuten. Baziren izenpetu gabeko bertso famatu batzuk, zeinetan batek eraso eta besteak erantzun egiten zuen.

« Aurrekoa Hurrengoa »

Proiektua: Euskal Herriko Ahotsak
Elkarrizketatzailea(k): Xan Aire
Data: 2010(e)ko urtarrilaren 25a
Iraupena: 0:01:58
Erref: HAZ-001/015
Kodifikatzailea: Juan Martin Elexpuru
Emalea: Xan Aire
Gaia(k): Aisia » Kultura » Bertsolaritza , Ohiturak eta bizimodua » Kantak » Kantei buruzko azalpenak

Transkripzioa

- Eta gero, bestalde, horrekin, aitatxi ez dut ezagutu bainan ezagutu dut, ukan dut liburu bat aurrean asko ibili duguna, zen ta gure ama, supazterrean ginelarik, hari beitzen beti, liburuakin kantuz; euskaldun kantariak. Ta liburu hori zen, Guarda semiak, Guardatarrak, Hazparnen ezagunak baitziren, denak, zeren guardak zer dira? "douanier". Eta "douanier"-ik etzen Hazparnen. Nere denboran ia ez zen /etzen/ gehiago, guardaik. Bainan baziren jende'atzu, deitzen zirenak denak Guardatarrak. Horiek ziren Mendiaga familia. Eta bat bazen dendaria, jostuna, ta harrek josten zizkigun arropak eta hola, emaztiak e, jostuna zen bera, ta han ibili gera frangotan, eta gue etxekuekin ere bazituzten biziki harreman onak. Eta egun batez liburu hori behatu dakot ta ikusi dut zer zen, nun publikatua zen liburu hori, 1900. urtean, La Vasconia, Buenos Aires. Buenos Airesetan. Horko kantuak entzuten genituen kantatzen, bestetan, edo arto-xuitzetan, edo ogi-joitetan, bukatutzian eguna etxen jaten baitzuten, e, eta orduan entzuten gintuen kantuak. Bereziki, bazen bat, "firmarik gabekoari", Hazpandar batek bidali zizkion pertsuak bainan firmatu gabe, eta atakatzen zuena, ta bestiak arrapostua eman. "Firmarik gabekoarenak"!, Fua!

Egilea(k): Aitor Errazkin