Amama eta amandrea

Transkripzioa

- Ta zan ban ire amama. Oin amandrie esate jako a la…osea bueno oin amadrerik ez da existiduten. Oin “a la abuela” esate jako ‘amama’. Ta lehen, nire denboran, bestaldera zan. Karo!
- Bai. Usteot nere aitta-amak be euren, euren aittajauna eta amandriari ‘aittajauna’ eta ‘amandria’ esaten jakuela.
- Esaten otsiela.
- Baiña nik ez dakit zegatik, guk ‘amama’ eta ‘aittitta’.
- Klaro, ikusi? Bai oin desde luego hamen be holan hasi zien ‘amama’ “a la abuela”. Eta gero gure euen, hartu izen bueltie lehengo moduen, lehengo moduen, baiñe ya ba berandu klaro. Ya mutil bamos, ume askok ya ikesi euen ‘amama’ eta ‘aitaita’ eta ba halaxe segiduten da.
- Ba guk ‘amama’ eta aittitte’, eta nere illobak be nere aitta-amei ba ‘amama’ eta ‘aittitta’.
- Klaro, klaro, klaro. En kanbio horrek mutikotxuek niri ‘amandria’. Esan ein neutsien e, jaixo aurretik: “bueno nik gurot amandria esatie mutikuek e?”, “bai, amandrie?” esan eusten semiek, neure semiek. Ta nik: “bai”, ta “a bueno ba, zeuk amandrie gure bozun”. Eskoitzan asko daz ‘amandriek’ eta ‘aittejaunak’ esaten dotsienak e! oin ‘abuela’ asko “pues a lo de antes”.
- Baiña oin baiña karo keba.
- Gatza da.
- Lehen, lehen, lehen edozein modutan lehen emakumiak umiak gaztetan eukitten zittuein.
- Bai.
- Oin ya amandrek ezautu ez askotan.
- Hori da, hori da.
- Hogeta hamar urtekin lehenengo umia badakotzu…
- Amamaik ya, osea “la bisabuela” askoz ez, ez, ez… egixe da hori, halaxe da.
- Lehen baserri-etxe baten euezen hiru belaunaldian kargakin.
- Bai, bai.

Egilea(k): Nerea Goiria Mendiolea (Badihardugu Euskara Elkartea)