Larratxo erreka nolakoa zen

Pasarteak jarraian erreproduzitu

Hizlaria(k): Irigoien Aranberri, Joan Mari

Larratxo erreka. Arraintxoak zeuden, karramarroren bat. Hankak uretan sartzen ibiltzen zen, jolasean. Neskei begiratzea bekatua zen, eta ura izan zen bere lehen maitalea.

« Aurrekoa Hurrengoa »

Auzoa: Altza
Proiektua: Euskal Herriko Ahotsak
Elkarrizketatzailea(k): Idoia Etxeberria
Data: 2010(e)ko abuztuaren 17a
Iraupena: 0:02:18
Erref: DON-130/004
Kodifikatzailea: Idoia Etxeberria
Gaia(k): Familia eta harremanak » Lagunartea eta familia » Bainuak, errekak eta uretako jolasak , Iritziak » Bizitzarekiko ikuspegia

Transkripzioa

- Larratxo erreka hori nolakua zan?
- Zan txikiya, biño bertan zeuden eskailluak eta karramarroren bat edo beste baita; eta gero zeuden harriyak eta gero harremana urarekiko ta hori. Ni gogoratzen naiz ba nola kendu galtzerdiya, bueno, kendu zapatillak edo zapatak, kendu galtzerdiyak eta ur hotza zan larratxoko zea hoi. Eta nola sartzen nuen behatz lodiya eta gero atzera, berriro aurrera, berriro atzera, eta nabaritzen det ba halako jolasa. Halako jolasa urarekin. Bakizu gaiñera gure garaian neskei begiratzia pekatu mortala zala eta orduan ba begiratu ere ezin. Eta nik uste det, sinistuta nago, ba urak jokatu zuela neskaren paper hori. Uraren emetasunak, uraren gardentasunak eta nere idealizaziyoak eta horrela.
- Zure lehenengo maitalea orduan?
- Bai, ura, ura. oaindik e illobetako, nere illobetako batek oparitu zidan halako aulki eroso bat, komodoa, eta horrekin juten naiz askotan errekadun bazterretara eta hantxe exeri eta urari begira pasa ditzaket orduak. Hantxe e? Burua hustu edo utzi eta hantxe dago miraria, ura.

Egilea(k): Eider Etxeberria (Badihardugu Euskara Elkartea)