Tratuarekin plazara joaten ziren baserritarrak

Transkripzioa

Dana basarriya zan, dana hua, eta geo berdura ta zea… Batzuk gehiyo ta beste batzuk gutxiyo, ta gaiñeakuan ba… dana basarriya. Dana basarriya zan.
-Jende asko jungo zan tratuakin, jende asko jungo zan plazara.
-Bai. Bai, plazara jendea juten zan.
-Danak karruakin?
-Batzuk herriraiño bakarrik, ta beste batzuk ba Donostia, esnia partittu ta…
-Batzuk oiñez…
-Hemen Merkelgua bakarrik juten zan oiñez astuakin, baiño Herreraiño jesten zan, e. Baiño gaiñekuan gehiyenak aberia ta karruakin.
-Klaro, urruti…
-Donostia. Donostira. Ta esaten dizut, esnia´re etxez etxe partitzen zan ta eunero in behar zendun hua. Jai ta aste.
-Ta esnia jetzi, zeiñek... behia jetzi nork iten zun?
-Ba guk makiña bat aldiz. Esan dizut: gizonen lana dana iten genun.
-Gizonak, e, etxe barruan ez zun ingo lan haundirik. Ez bazan… igeltsero lana ta bai, baiña…
-Bai zea.
-Garbitu etxia ta sukaldian ta…
-Bai zea! Bai zea! Oaingo gaztiak ingo dute, gañeakuan lenguak ez dute iten.
-Emakumiak, berriz, bai kanpuan ta barruan, biyak, ez?
-Bai. Ta hoi zelebria izaten zan, e. Baserrin lanian ai, zelayian ai, eta etxea etorri eta bazkaldu, eta emakumiak sukaldeko lanak in bitartian gizonak siesta! Ta siestatik altxatzian berriz lanea.
-Emakumiak siestarik sekula ez.
-Ez, emakumiak siestaik ez.
-Eta umiak´e emakumian kargu?
-Bai.
-Ez, normalian...
-Bai, umiak behin gobernatu, zeatu ezkero bakizu, basarritan kalea, zerea, kanpoa. Ttikiyak diala atenditu bihar, baiña gaiñekuan...
-Bai, baiña ez zeon lehen hainbeste kontu, ez? Oin umiai begira-begira...
-Bueno! Bueno! Uain bezela umiak! Nehi duten guziya iñez ta zean, bueno. Zeoze oker iten bazun, ipurdiko bat. Eta fuerte, ta hurrunguan ez da iten hua. Oaingo umiak, berriz, “ai, nola ba, ez ikuitu umiak!”. Nik ez dakit oaingo umiakin, hoik haunditzian nik ez dakit zer izango dian.

Egilea(k): Idoia Etxeberria (Badihardugu Euskara Elkartea)