Goseak jota jatekoa edonondik lortu beharra

Pasarteak jarraian erreproduzitu

Hizlaria(k): Luno Arenaza, Soledad

Deskarga:

Bideo hau erabili nahi baduzu, jarri gurekin harremanetan eta kalitate onean bidaliko dizugu. Ez ahaztu mezuan BRM-087-025 kodeko bideoa nahi duzula aipatzea: ahotsak@ahotsak.eus

Txertatu bideoa:

Tamaina:

640 x 480

960 x 720

Soledad beraien kaleko denda batera ogi bila joan zenean, kanoi batek apurtutako eraikineko zati batek hankan jo zuen. Italiarren ospitalera eraman zuten, Serrat lantegira. Handik ere zer jana eraman zuen etxera. Gose ikaragarria ezagutu zuen. Errazionamenduak ez zuen asko irauten.

« Aurrekoa Hurrengoa »

Proiektua: Bermeoko ahotsak
Elkarrizketatzailea(k): Nerea Goiria Mendiolea
Data: 2011(e)ko uztailaren 13a
Iraupena: 0:02:58
Erref: BRM-087/025
Kodifikatzailea: Nerea Goiria Mendiolea
Gaia(k): Politika » Gerraostea eta Francoren diktadura » Ekonomia gerraostean , Ohiturak eta bizimodua » Osasuna » Osasun-zentroak

Transkripzioa

- Soledad: Gero hasi zan bonbardeuek eta horrek, bakizu, bonbardeuek. Ezetu zu zuk? Bonbar...
- Katalinen alaba: Nik ez.
- Soledad Zuk ez, zuk? Bonbandeue Bermion, kañoiek etxaten...
- Katalinen alaba: Sollubetik.
- Soledad: Haurtik. Bueno, gero ni, ni, ezan naielez edozelakue, dxutekue, dendan on baten ogon, geure kalien, Aurrekoetxean, bera Lameraneko dendan emoten ogidxek ta nik zer dxuen, dxuen korrekto e, "bueno, neu lelau atendidu" Dxoten dau berak kañoiek aurreko etxeko miradora, dxoten dostak hau pantorrillie, italianuen zera da, ospittalera erun hauna, Serrateneko fabrikie, Serrateneko bera nor on da, Mertxe, Mertxe. Hara! Han on da Kruz Rojie, hara, hara erun nauien. Italianuen artien on naien ni. Hara be etxera erun tasak hainbeste bibera handik, handik. Hara, zeuk be ta neuk ez, igual, igual. Gero diñoste andra bik ez eh, harek ezan diz ganera armadorik honek zer, esan dostan "zu, Tutu", "zer?" "lagunduko dozu geuri hametik loidxetik eruten koltxoitxuek-eta?" Klaro, itzi ein zauien gero koltxoiek eta dxuteko gerrakuek jentie. Ta nik tontionek: “Bai, lagunduko dotsut, erun dotsatien mantak, koltxoiek eta ezkiñe guztidxe etxera. Ta amari esan: “hau ta hau ein dxosku Urangak”, "Tentela! Ta zetan ez zu ekarri etxera zeuk be bai?" "nik ez etxera, segidu eingo dostien ostantzien ta" "Laguneri ekartsat iñori lagun". Ta armadoriek ezan zien gero harek, bai! Txokolateneko Konsuelo ta beste bat.
- Katalinen alaba: Ba ezan bazan triperako arin! Eurek baiño lelau zeure etxera.
- Soledad: Bai, ni koltxoitxik inporta dxastela niri! Gero kaiñoiek ta behien ganera. Berak kaiñoeik ez nau dxo, miradorreko zatidxek, hamen, hamen, hamen dakot markie, hamen, hamen. Italiano artera, han egon, bertan haulan.
- Katalinen alaba: Gosie kendu dozun hango egunekue ta gero, biberak eskatu etxerako. Ta harek danak igaro zuk!
- Soledad:- Makiñe bat gose kendu dotsiet goiko jentiri-ta. Makiñe bat! Ta neuk be bai. Ostuko nauen orduen, bera, barra be bai. Bar osue be bai.
- Baie razionamentue ta okitzen zenduen?
- Soledad: Okin dxuu, okin dxuu. Gailletak eta, txokolatie, arroza, indxabie, garbatxue danala! Baie erraziñue, ez zauen balixo ezan ezetarako be.
- Katalin: Egun baterako.
- Soledad: Erreziñue hobeto, txarto on gara gu, gerran txarto pasaikuek gara gu gero! Ta asko ikusikuek, batzuk ez baie guk bai, neuk bai.

Egilea(k): Iratze Elizondo