Lixiba egiten

Transkripzioa

(…)
-Alkatona ezkiñetan eitten jakuen ohazalei.
-Zer zan hori?
-Oin bordaua esaten dan moduan, eskuan eindda, kruzetan edo, zerian da. Alkatona esaten jakon.
-Eta zerakin akordatzen za, lixibiakin?
Tiñakuak izeten zien eta lixiaskia ura handik tiñakotik zertzen zan, jaboia emunda, jabondu. Lehen mahixak ero, lixibia jabontzeko mahixak izeten zien-da. Jabondu eta gero egosi edo, ur beruakin, askia behian eta tiñakuoi edo barrikioi epeldu ura ta bota jabon-ura edo zera ta egosi.
-Hautsakin eitten zan?
-Hautsa bai, haustrapua gaiñian ipintten jakon, sutako hautsan trapua. Elauntza ero usaiña botatzeko zerak, harek be egosten zien harekin da.
-Usaiña ederra.
-Egosi-usaiña ta. Usaiñ edarra etaratzen eben. Elauntza izeten zan botatzen jakona. Egosi eitten zan, egosi lixibia.
-Sutako hautsa akordatzen za?
-Haustropuak izaten zien gaiñian.
-(…)
-Ze hauts izeten zan, edozeiñ egur klase?
- Onena pagua. Gure denporan piñu tratuik etzeuan.
-Gaztaiñiana?
-Gaztaiñiana zera geratzen zan, ordinarixuauaa, tintia edo.
-Horrekin akordatzen za?
-Bai, bai.
-Gaztaiñiana eta etzala ona.
-Tintia edo. Kolore…
-Kolore eskaxaua.
-Pagua onena, zeraua..
(…)
-Lixiba-mahixa esaten jakon, jabontzeko be aparteko zera dabela ta, urandako ipiñi behian jabon-ura hartzeko zera ta, eta han jabontzen dabillenian eta, eta gero atzera bera egosi, berotu edo epeldu eiñ eta.

Egilea(k): Juan Martin Elexpuru (Badihardugu Euskara Elkartea)