Pentsamendua Euskal Herrian

Transkripzioa

- Ta hola, ba horrengatik erran nahi dut beti han pastu, pasatu ginuen aldika ongi, bertze aldika gaizki, baiña, beno, arras ongi behin ere ez. Gero Euskal Herriaz ere oroitzen zara.
- Hori galdetu behar nizun Jabier. Zuk esan duzu ze pentsamendu ibiltzen den hori probatu duenak bakarra dakila. Ta? Pentsamentu hoiek esatea, denak esatea, ezinezkoa izango da, baiño ze pentsatzen zenuen, ba, Euskal Herriaz asko oroittu… ze pentsatzen zenun?
- Lehen lehenbizian hemengo bizia, nahiz erran duten bizia txarra zagola —zeatik ez zen dirurik—, baiño, hala ere, laguntasunek eta gaztetasunek eta lagunek igandeetan ta igual aunitz aldiz igual argi hurbileraino ta ostatuen ta hoiek, hoiek [ezen] ahantziak ziren, lehenbizian. Hori ere sufrimientu bet zen eta, bueno, gero iten gintuen pentsamentuek. Gero gaztek ginen, neskatxak ere [pentsarazten zekituen] hoiek ere, erran behar da dena. Ta, beno,hantxe, serio, bai.
- Ta zuk, hara joan zinenean, bazenekin zenbatsu denbora pasako ziñun han edo…?
- Ez, ez, ez. Ni gana nintzen gainera denbora batean libre zagona, beno, gaten ahal zinen han ta nahi zinuen denbora pasatzen ahal zinuen. Gero, geroxeago handik… uste dut bi urte t´erdin buruan edo hola, ya paratu zuten nazionen artean lege bat, ta orduen hiru urtendako joaten ziren bakarrik. Kontrato bat iten zuten hiru urteendako ta hiru urten buruan behar zuten itzuli. Gu ez, gu… nik nahi balin banuen egoten ahal nintzen hamar urte, hogei edo gelditzen ahal nintzen han. Hoi ginuen diferentzia gu lasterrago ganak ginelakotz.

Egilea(k): Irati Alkorta (Hernani BHI) , Nahia Etxeberria (Hernani BHI)