Dantza lotua bekatu izateari beldurrik ez

Pasarteak jarraian erreproduzitu

Hizlaria(k): Goñi Urreaga, Joxe

Lehen, dantza lotua egitea bekatu zen; eta, leku batzuetan, galarazi egiten zuten, Urnietan adibidez. Baina beraiek ez zuten kasurik egiten. Nolanahi ere, Oialumen eta Astigarragan libre izaten zen dantza lotua.

« Aurrekoa Hurrengoa »

Proiektua: Euskal Herriko Ahotsak
Elkarrizketatzailea(k): Ainhoa Ansa
Data: 2010(e)ko martxoaren 25a
Iraupena: 0:01:00
Erref: ATG-005/015
Kodifikatzailea: Eider Etxeberria
Gaia(k): Ohiturak eta bizimodua » Erlijioa » Elizaren indarra , Aisia » Jai-giroa » Erromeriak

Transkripzioa

- Ordun dantzan edozein moduta ittea ta, pixkat bijilatua o ez al zan eongo?
- Bijilatua, ez. Bai, pekatua zan, ordun dana pekatua zan. Baiño ordun bazan galazi itten zuen, lekuk bazian galazten zuenak heldua: Urnieta bat, Urnieta. Ta guk ez giñon kasoik itten, munizipalak eta ibiltzen zian, ta guk "Aaaa!", guk aurrea itten genun; neskak "Bai, bai, ze nik honekin ibilli nahi det, Zergatik galazi behar dezu?", ta gogor eitten genun, ta ez ziguten ezer esaten. Bueno, esan bai, baiño kastigoik ez behintzat. Hola ibiltzen giñan. Baiña Oialumen libre izaten zan. ta Astigarragan'e bai.
Urnietan'e akaso bertako seme-alabak edo izan baldin baziñaten...
- Igual, igual, bai, igual errespeto gehiyo, ta geatu in behar, ezagunak eta gu ezezagunak giñan hara juten giñanian. Geo ezautuko giñuzten, baiño momentun behintzat ezezagunak, eta gogor itten genun, ta tira.

Egilea(k): Eider Etxeberria (Badihardugu Euskara Elkartea)