Osabaren hilobira Etxanora

Proiektua: Dialektologia-EHU
Elkarrizketatzailea(k): Ixone Aroma
Data: 2004(e)ko urtarrilaren 01a
Iraupena: 0:04:19
Erref: AMO-006 /006
Kodifikatzailea: Aintzane Agirrebeña
Emalea: Koldo Zuazo
Gaia(k): Ohiturak eta bizimodua &raquo; Erlijioa &raquo; Hiletak , Herria, azpiegitura &raquo; Garraioak &raquo; Bizikletak eta motorrak

Hizlaria(k): Larruzea Uriguen, Maria Teresa

Deskarga:

Bideo hau erabili nahi baduzu, jarri gurekin harremanetan eta kalitate onean bidaliko dizugu. Ez ahaztu mezuan AMO-006-006 kodeko bideoa nahi duzula aipatzea: ahotsak@ahotsak.eus

Txertatu audioa:

Senideren bat hiltzen zenean, 2-3 urtean hilarrira joateko ohitura zegoen. Gerra sasoian osaba hil zitzaien eta amama joaten zen haren hilobira, Etxanora. Batzuetan amamak beraiei eskatzen zien joateko, txakur handi baten truke. Artean argimutilik ere ez zegoen Etxanoko elizan; atrilak egoten ziren. Derrigortasun antzekoa izaten zen senideen hilobira joatea eta norbera joan ezin bazen, eliza inguruan bizi zen norbaiti ordaintzen zitzaion. Ahizpak txandaka joaten ziren. Ahizpa gazteak amamari bizikleta eskatu zion hilobira joan ahal izateko. 1200 pezeta balio zituen bizikletak.

« Aurrekoa Hurrengoa »