Seme-alabak erdaraz ikastea gurasoen afana

Transkripzioa

- Gurasuak hemenguak al zenittun?
- Bai, bueno ama hemengua zan, Urnietakua eta nere aitta zan Zubietakua. Baiño euskaldunak ta gure etxian dena euskeraz hitz eiten zan anaiakin ta denakin. Ta, eta orduko gurasuan orgulloa izaten zan erderaz ikastekua. “Hoi erderaz!”, klaro erderaz inportantia zan ikastia ta hamar urtekin guk ez genekin erderaz ezerre. Maistrakin pixkat eo eskolan-o ikasten bagendun, baiño harek dena erderaz zeatzen ziun. Ta nik oain pentsatzen det, hizkuntza nola ikasi, nola "esto" eskribitzen ta letzen ta nolabait ikasi gendun ba! Gure etxian erderaz ez iñork'e. Aittak eta amak eta semien artian ta dena.
- Baiño ikasten da.
- Hala ikasi, pixkanaka-pixkanaka ikasi gendun. Ta oain erderai gehio ematen diou euskerai baiño. Nei etortzen bazat bat euskeraz idatziya ta erderaz, nik erderaz. Asko kostatzen zat nei, zea letzia oain erderaz. Oaingo batu honekin. Euskeraz. Eske Aiurrin bertan eoten naiz. Launak dittut hor eskribitzen dittuenak: "aizu faborez e aber gure euskeraz pixkat zeatzen zuen e, zuek jartzen dittuzuen hitz hoik ez dakit rusuak eo alemanak eo zer dian" esaten diyet. Pixkat guria, ta ez dit kasuik itten. Ta geo klaro esaten dezu “gutxi gorabehera hola izango da ba!”. Diferentia da ta gure euskera beste euskera klase bat.

Egilea(k): Jon Alkorta Agirrezabala