Jolas-orduan "txiauke"; irakaslea gerrikoarekin zain

Transkripzioa

- Eta beti esaten doskuen mutillek "txiauke". Geure jolasa "txiauke".
- Zelan da hori jolasa?
- "Txiauke" bueno, ba, mutilek esaten euben beti "mutillek martxan ta neskak eitxen", asike mutillek eskapan ta gu atzetik segixen ta "txiau" esan biher. Ta atrapetan genduzenak, guk ez gendun iñor atrapetan e, eurek mutillek e, ixeten zienien eitxen neska guztixek atrapetan gaitxuien ta guk ez gendun iñor atrapetan. Ta aiuntamentuko etxie untxe dauen lekuen baia beste etxe bat, etxe zahar bat, beste forma batekue ta kantoie, hor kantoie, etxe kantoie, badakixue. Eta bueno, hantxe, lanbulinbrauko, alkarreri golpetan korro itzela ta batan batek etorten bazan ezkiñan batetik suertez, e... zelan esaten gentson? "Libre!". Ta ha esanez gero soka guztixe apurtzen zan ta atzera eskapan. Baia ensegida harrapetan gaitxuen. Neskak eitxen eta mutillek martxan. Ta ez gendun ezebe entzuten. Izerditzen. Bueno, bueno, bueno. Busti, busti, busti eindde. Ta Emeteri, andra ona, koitxadue. Esaten dot nik "Ha ez badau zeruen, ez dau zerurik". Eta balda zabala eskuetan Bengetzeko itxurriko ure, badakixu, bajatu hara, balda zabala urez beterik hartun buruen ta ekarten eban eta balantzaka etorten zan koitxedue. Eta gu, bai mutil ta bai neska, izerditxute atrapetan eta gero, ba, egarri ta Emeteriañe ure edaten ta kola itzela, sokie. Ta bueno, edan ur hori, bakotxak edan ta alde ta azkenien amaittu, amaittu baldakadie. Tangie eukitxen eban edateko ta balda...bakixu horrek baldak, baldak horrek antziñeko burdiñezkuek, balda zabalak, ta tangiek azkanien holan jota ure altzaukeran “tarran!” zaratie ta hala, hartun ure ta danantzako urik ez. Eta hori Arrieta, klaro, pozik. Don Francisco Arrieta zan apellidue harena. Ta pozik gu joteko ta gerriko zinturie zabala ta heundixe, hebilla bat itzela. Ta han dekozue, hara, ta puntatik golpeta ez beran eskun mantsuen hartunde baia hebillien puntie barik hebillie bera joteko e, ulertzen dozue? Hebillie bera joteko. Eta atin paraute. Ta guk zaratarik entzun be ez. Ta Flora, ezetu zendun zuk?
- Bai, Flora. Hemen Akordaetxebarrikue.
- Bai, Akordaetxebarrikue, Flora. Zuenien krixeda. Ta oin be han egongo da txatarrie atien, han egongo da behintzet, ala kendu zenduen atiori?
- Txatarrerixakue? Hantxe dau.
- Hantxe dau ondiño. Ba han egoten zan harrixe. Ta han eitxen eban Florak jabonadurie. Eta han egoten zan jabonetan erropie ta entzuten eban dana Arrietan kontuek. Ta guk ez gendun entzuten ze bata bestieri atrapetan ibiltzen giñen ta Florak urten atera ta atetik Flora diarrez ta entzun be ez hareri be, ha beti nire etxe aurrera, elixapera "Ene koitxaduek, oin be hartu biher dozue ba palizie ba! Zoieze arin, han dekozue ta atien". Txiliñe joten eban txilin-txilin. Guk entzun be ez. Ta "Han dekozue. Ez dozue ikusten ala?" Ta Flora guri errukixegaz guri abisetan ta Arrieta han dekogule. Ta bueno, atien pareten zan hartun zinturie hebillie puntan dabela beran eskun mantsun batunde ta, hala, banan-banan paseu biher ta "dramba!" ta "dramba!", ta gerrixen nahi(z) eperdixen, nahi(z) bernatan atrapetan bagaitxuen golpik hartun ta barrure.

Egilea(k): Ariane Ensunza