Donostiako portua, guztiz aberastua Antxoarekin bixiguarekin gertatu denaren antzekoa gertatu omen da. Pelajika frantsesek euskal kostaldea hustutzeaz gain, garai batean antxoa txikiak harrapatzea ohikoa zen, debekurik ez zenean, eta gazituta sartzen zituzten sotoetan, negua heldu arte. Donostia zen inguruetako kofradiarik aberastuena, arrain asko saltzen zen bertan, bapore ugari gerturatzen ziren Donostiako portura. Kofradiak ezin zuenez irabaziekin amaitu urtea, gabonetan dirua banatzen ei zuten denen artean.